W celu zdiagnozowania AZS niezbędne jest przeprowadzenie wywiadu w tym wywiadu rodzinnego, jak również ocena wyglądu skóry. Podstawą rozpoznania AZS są kryteria diagnostyczne Hanifina i Rajki. Aby rozpoznać AZS, muszą być spełnione, co najmniej 3 z 4 kryteriów głównych (większych) oraz co najmniej 3 kryteria mniejsze.
Kryteria większe (co najmniej 3 z 4 poniższych):
- świąd skóry
- przewlekły i nawrotowy przebieg choroby
- typowe umiejscowienie zmian skórnych
- atopia u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym
Kryteria mniejsze:
- suchość skóry (xerosis)
- rybia łuska lub rogowacenie przymieszkowe
- dodatnie wyniki punktowych testów skórnych
- zwiększone stężenie IgE (atopia)
- wczesny wiek wystąpienia zmian
- nawracające zakażenia skóry
- nieswoisty wyprysk rąk i/lub stóp
- wyprysk sutków
- zapalenie czerwieni warg (cheilitis)
- nawrotowe zapalenie spojówek
- stożek rogówki (keratokonus)
- zaćma podtorebkowa
- zacienienie wokół oczu
- objaw Denniego i Morgana (fałd oczny)
- biały dermografizm
- przedni fałd szyjny
- świąd skóry po spoceniu
- nietolerancja pokarmów
- nietolerancja wełny
- zaostrzenie po stresie
- rumień twarzy
- łupież biały
- podkreślenie mieszków włosowych
Dodatkowo u pacjenta z podejrzeniem atopowego zapalenia skóry przeprowadza się testy na obecność alergii pokarmowych i wziewnych oraz badania określające poziom całkowitego i swoistych IgE w surowicy. Poziom całkowitego IgE jednak nie u wszystkich chorych jest podwyższony - tylko u ok. 80% pacjentów.*
Piśmiennictwo:
Teresiak-Mikołajczak E, Czarnecka-Operacz M, Silny W. Współczesne poglądy na etiopatogenezę i leczenie świądu w przewlekłych dermatozach zapalnych. Postęp Derm Alergol 2009; 26: 56-64.
