Wpływ Atopowego Zapalenia Skóry na stan psychiczny pacjentów
Wiele osób z atopowym zapaleniem skóry (AZS) w fazie ostrej lub przewlekłej uważa, że choroba ma negatywny wpływ na wszystkie aspekty ich życia oraz na podejmowanie ważnych decyzji, zarówno pod względem społecznym, jak i zawodowym.
Widoczne objawy i zmiany charakterystyczne dla AZS pojawiające się na dłoniach i twarzy powoduje, że wielu dorosłych cierpiących na tę chorobę odczuwa z ich powodu wstyd i zażenowanie, w związku z czym często unika interakcji zawodowych i społecznych. Wyniki jednego z opublikowanych badań mówią, iż choroba ta była przyczyną dręczenia zgłaszaną przez około 40% nastolatków i jedną czwartą dzieci chorych na AZS, a połowa respondentów w obu grupach wiekowych czuła się nieszczęśliwa lub przygnębiona.
Od wielu lat również naukowcy wykazują powiązanie nasilenia i długości trwania choroby z problemami psychologicznymi i neuropsychiatrycznymi dając podwaliny nowej teorii psychiatrycznego marszu w AZS.
Stwierdzono, że związany z chorobą świąd znamiennie wpływa na zakłócenia snu, a to prowadzi do przewlekłego zmęczenia w ciągu dnia i pogorszenia codziennego funkcjonowania pacjentów, w tym obniżenia wydajności pracy. Chorzy zgłaszają, że podczas nawrotu AZS ma wpływ na 10% ich wydajności w pracy, przy czym powoduje to średnio 2,7 dnia nieobecności w pracy.
Przewlekłe zmęczenie prowadzi do drażliwości i zespołu deficytu uwagi (ADHD), co przekłada się na pogorszenie relacji z rówieśnikami czy rodziną. Przewlekły przebieg choroby oraz obniżona jakość życia mogą doprowadzić do zaburzeń lękowych, depresji, a nawet do myśli samobójczych.
Depresja jest istotnym problemem klinicznym wśród pacjentów cierpiących na atopowe zapalenie skóry. Badacze z całego świata analizując zależność występującą między depresją a AZS, stwierdzili, że zarówno zaburzenia stanu emocjonalnego mogą prowadzić do zaostrzenia przewlekłego stanu zapalnego skóry, jak i zaostrzenia AZS mogą powodować zwiększoną tendencję do występowania, między innymi, stanów depresyjnych i myśli samobójczych
Obecnie ocenia się, że aż 30-40% pacjentów ze schorzeniami skóry wymaga opieki psychiatrycznej lub psychologicznej, a psychodermatologia jest jedną z najszybciej rozwijających się współcześnie części dermatologii.
Piśmiennnictwo:
http://www.wple.net/plek/numery_2018/numer-10-2018/515-519.pdf
Korabel H, Dudek D, Jaworek A, Wojas-Pelc A: Psychodermatology: psychological and psychiatrical aspects of dermatology. Przegl Lek. 2008; 65: 244-248.
Yadav S, Narang T, Kumaran MS: Psychodermatology: a comprehensive review. Indian J Dermatol Venereol Leprol. 2013; 79: 176-192.
